Książki z serii "Granice zła" sprawiają iż zastanawiam się do czego my jako ludzie jesteśmy zdolni. Ta pozycja opowiada z jednej strony o problemach pracy z ludźmi na oddziale psychiatrycznym a z drugiej strony jest to opowieść zarówno o sektach, jak i o możliwości wyparcia pewnych nie miłych dla nas rzeczy przez nasz mózg.Główna bohaterka to pani psycholog, która cierpi z powodu klaustrofobii i ucieczki córki z domu. Przyjmuje ona na oddział młodą dziewczynę z "Rzeki życia" po próbie samobójczej. Od tej pory losy tych dwóch pań wzajemnie się splatają. Powracają wyparte przez mózg wspomnienia pani doktor.
Książkę czyta się przyjemnie. Potrafi ona zaskoczyć. Ale chyba najmocniej zaskakują ostatnie jej strony.
Polecam osobom o mocnych nerwach.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz